Chengdu, Bayi Hospital

 Eind oktober kreeg ik de vraag of ik 2 weken in China, in Chengdu (waar de panda’s vandaan komen), een cursus van 2 weken wilde verzorgen. Een geweldig mooie uitdaging natuurlijk, echter met zeer beperkte voorbereidingstijd. Na enige twijfel, gezien de volle agenda in november, en overleg met het thuisfront, heb ik besloten deze uitdaging aan te nemen. De weken voor vertrek waren hectisch. Er lag een half gevuld programma voor de cursus, verdere doelstellingen en inhoud moesten nog geschreven worden. Dit naast al het werk wat gewoon doorging, het regelen van het visum gaf wel enige stress. Naast een cursusprogramma van 2 weken, werd verwacht dat elke dag tevens een presentatie gegeven werd voor 200 tot 250 werknemers van het ziekenhuis. Deze moesten natuurlijk op voorhand allemaal vertaald worden naar het Chinees.

Na deze hectische weken, donderdag middag het visum opgehaald en vrijdagochtend 9 november op de trein gestapt richting Schiphol. Gelukkig een rechtstreekse vlucht naar Chengdu, die allemaal voorspoedig verliep. Na al mijn vingerafdrukken en gezichtsscan doorstaan te hebben, mochten we het land in. 7 uur later daar lokaal, maar gezien de korte nacht in het vliegtuig, die nacht gelijk prima kunnen slapen. Zondag nog de laatste voorbereidingen en even een rondje gelopen in de omgeving van het Ziekenhuis, waar bouwputten, krottenwijkjes en wolkenkrabbers elkaar afwisselden.

Overnachten deden we (mijn collega docent en ik) in de zusterflat bij het ziekenhuis en elke dag werd er heerlijk Sichuaans voor ons gekookt. Erg pittig, maar ook erg lekker. Onder deze heerlijke lokale gerechten ook mogen genieten van nieren, lever, darm, bloed, vel van het varken en al wat ons verder niet tot in detail verteld is…

De cursus liep voorspoedig. Een cursusgroep van ongeveer 20 Chinese collega’s, variërend van neurologen, fysiotherapeuten, docenten fysiotherapie aldaar en studenten, leek erg aandachtig gedurende de 2 weken. Wat soms erg lastig was, is het feit dat je haast geen feedback krijgt. Ze zullen tegen de docent uit het buitenland echt niet zeggen dat het anders, beter, sneller, langzamer moet. Enerzijds uit respect, anderzijds zijn ze simpelweg in hun cultuur niet gewend om je mening te geven tegen een ‘meerdere’. Dat was lastig, omdat je wel een programma hebt voorbereid, maar geen idee hebt, op voorhand van het niveau, de voorkennis en hun specifieke leerdoelen.

Het echte enthousiasme merkte je overigens vanzelf, dan stonden ze allemaal te filmen en foto’s te maken. Daarnaast werd overigens de totale 2 weken opgenomen op film, wat ook wel bijzonder was.

Sommige gewoontes zouden we hier mogelijk ook eens moeten overnemen. Zo gaan ze allemaal na de lunch eerst even een powernap doen. Sommigen op hun studieboeken, anderen in een hoekje op de grond, of natuurlijk gewoon in de collegezaal tijdens een van de lezingen….

Andere gewoontes zal ik niet zo missen, zoals het spugen op de grond (of in de prullenbak tijdens je uitleg bijvoorbeeld). Het smekken en smakken tijdens het eten… Al heb ik hier ook dankbaar gebruik van gemaakt, daar het eten met de stokjes de eerste dagen voor mezelf ook een prima motorische training was.

Het middelste weekend hadden we 2 dagen tijd om nog iets te zien van de stad en omgeving. Gelukkig gingen de 2 tolken beiden een dag met ons mee op pad, anders hadden we waarschijnlijk niet ver gekomen. Zaterdag zijn we in een andere stad geweest, Leishan. Hier hebben we mogen proeven van de lokale cultuur, een lokale markt, in een lokaal restaurantje gegeten en alle sensoren mogen laten stimuleren. De geuren, smaken, geluiden, kleuren … alles wat je prikkelde gewoon lopende op straat was geweldig om te mogen ervaren. En ook hier natuurlijk af en toe op de foto, als ‘buitenlandse attractie’.

Zondag zijn we in Chengdu Downtown geweest. De ene wolkenkrabber naast de andere. Alle dure merken naast elkaar in de winkelstraat. Oude tempels, met 15 meter verderop weer een wolkenkrabber… Ook hier weer heerlijk gegeten en blij dat de keuze op de menu kaart voor ons werd gemaakt. De panda’s moesten we natuurlijk ook gezien hebben. Hier hebben we erg geluk gehad met het weer die dag. Het was zonnig en een graad of 10, waardoor de panda’s erg actief waren!

Tweede week cursus verliep verder ook voorspoedig en het was alweer snel vrijdag. Die ochtend vond de afsluiting en evaluatie plaats, waarna we iedereen die had geholpen met vertalen mee uit eten hebben genomen. Hot Pot in een geweldig restaurant. Hot Pot is fameus in Sichuan, dit was wel mijn grens qua pittig eten overigens.... Wat tevens kenmerkend is, is het feit dat iedereen hier buiten eet, zo ook in de mooie tuin van dit restaurant. Die middag in Peoples Park heerlijke Chinese thee gedronken en mogen aanschouwen hoe op straat massages gegeven worden, oren schoon gemaakt worden en meer…

Ik kon natuurlijk niet huiswaarts keren zonder de echte Chinese Karaoke meegemaakt te hebben. Die avond dus afgesloten in de karaoke bar, nou ja bar, een bar verdeeld in allemaal ‘huiskamertjes’ met ieder een eigen karaoke set, drank en vers fruit.

Zo zijn deze 2 weken voorbij gevlogen en al schrijvende merk ik dat ik nog wel een paar kantjes vol kan schrijven over deze geweldige ervaring. Eenmaal terug, zaterdag avond geland op Schiphol, maandag weer aan de slag op de Grebbe. Bij de eerste patiënten even moeten wennen dat ik door kon praten en niet na elke 2 zinnen in mijn beste Engels, hoefde te wachten tot het Chinees gebrabbel naast me klaar was…